Palliatieve prestatieschaal

Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg gebruiken de Palliatieve Prestatieschaal om de functionele status en achteruitgang van patiënten met palliatieve zorg te beoordelen, voornamelijk patiënten met gevorderde kanker of andere ernstige ziekten. De PPS evalueert vijf belangrijke gebieden: ambulatie, activiteit, ziekteverschijnselen, zelfzorg, orale inname en bewustzijnsniveau.

Een PPS-score van 30% geeft aan dat de patiënt volledig bedlegerig is, uitgebreide hulp nodig heeft bij alle zelfzorgactiviteiten en een minimale inname heeft, vaak alleen in staat is om slokjes vocht op te nemen. In dit stadium ervaart de patiënt waarschijnlijk ernstige zwakte of verlamming, met een aanzienlijk verminderd bewustzijnsniveau, variërend mogelijk van slaperigheid tot coma.

Hoewel beide schalen de functionele status en het vermogen van een patiënt om dagelijkse activiteiten uit te voeren beoordelen, is de PPS specifiek ontworpen voor palliatieve zorgomgevingen en richt zich op vijf belangrijke gebieden. De KPS is daarentegen een bredere maatstaf voor de algemene prestatiestatus. Daarnaast wordt de PPS-schaal weergegeven in stappen van 10%, terwijl de KPS een 100-puntsschaal met stappen van 10 punten gebruikt.