Skala wydajności paliatywnej

Pracownicy służby zdrowia wykorzystują skalę wydajności paliatywnej do oceny stanu funkcjonalnego i spadku pacjentów z opieką paliatywną, głównie tych z zaawansowanym rakiem lub innymi poważnymi chorobami. PPS ocenia pięć kluczowych obszarów: ambulację, aktywność, dowody choroby, samoopiekę, przyjmowanie doustne i poziom świadomości.

Wynik PPS wynoszący 30% wskazuje, że pacjent jest całkowicie przywiązany do łóżka, wymaga szerokiej pomocy we wszystkich zajęciach samoopieki i ma minimalne spożycie, często jest w stanie wypić tylko łyki płynu. Na tym etapie pacjent prawdopodobnie doświadcza głębokiego osłabienia lub paraliżu, ze znacznie obniżonym poziomem świadomości, potencjalnie od senności do śpiączki.

Podczas gdy obie skale oceniają stan funkcjonalny pacjenta i zdolność do wykonywania codziennych czynności, PPS jest specjalnie zaprojektowany dla placówek opieki paliatywnej i koncentruje się na pięciu kluczowych obszarach. Natomiast KPS jest szerszą miarą ogólnego stanu wydajności. Dodatkowo skala PPS jest prezentowana w przyrostach 10%, podczas gdy KPS wykorzystuje 100-punktową skalę z 10-punktowymi przyrostami.