Technieken voor realiteitstherapie

Technieken voor realiteitstherapie omvatten het WDEP-systeem, dat staat voor Wants, Doing, Evaluation and Planning. Andere technieken omvatten zelfevaluatie om verantwoording te bevorderen, actieplanning voor het stellen van haalbare doelen, realiteitstests en gedragsrepetitie.

De vijf basisbehoeften die in realiteitstherapie worden geïdentificeerd, zijn overleven, liefde en erbij horen, macht, vrijheid en plezier. Deze behoeften zijn fundamenteel voor menselijke motivatie en welzijn; realiteitstherapie stelt dat individuen gedreven zijn om deze te vervullen door middel van hun keuzes en gedragingen.

De drie R's van realiteitstherapie verwijzen naar verantwoordelijkheid, goed en fout en realisme. Verantwoordelijkheid benadrukt dat individuen eigenaar moeten worden van hun daden en de gevolgen die daarop volgen. Het concept van Goed en Fout moedigt cliënten aan om hun gedrag te beoordelen aan de hand van morele normen die de persoonlijke integriteit bevorderen. Tot slot houdt realisme in dat je de problemen onder ogen ziet en erkent in plaats van ze te vermijden.

Absoluut. Reality Therapy-technieken kunnen voor kinderen worden aangepast, zodat ze hun gedrag kunnen begrijpen, betere keuzes kunnen maken en op de juiste manier aan hun behoeften kunnen voldoen.