Technieken voor aversietherapie

Aversietherapie wordt doorgaans gegeven door erkende professionals in de geestelijke gezondheidszorg, zoals psychologen of verslavingsadviseurs, die een gespecialiseerde opleiding hebben gevolgd in gedragstherapieën. Het vinden van een therapeut die specifiek gespecialiseerd is in aversietherapie kan echter een uitdaging zijn omdat het minder gebruikelijk is in hedendaagse behandelomgevingen.

Aversietherapie koppelt ongewenst gedrag aan een aversieve stimulus om een negatieve associatie te creëren. In het geval van alcoholverslaving kan een zorgverlener bijvoorbeeld een medicijn toedienen dat misselijkheid veroorzaakt wanneer alcohol wordt geconsumeerd, waardoor het individu wordt geconditioneerd om drinken te associëren met zich ziek voelen. Andere methoden kunnen onaangename smaken, geuren of lichamelijke sensaties zijn.

De effectiviteit van aversietherapie varieert, en sommige onderzoeken hebben aangetoond dat dit gunstig kan zijn voor bepaald gedrag, vooral op korte termijn. De werkzaamheid op lange termijn wordt echter vaak in twijfel getrokken vanwege de hoge terugvalpercentages zodra de aversieve stimulus is verwijderd. Critici beweren dat het vertrouwen van de therapie op straf kan leiden tot ethische zorgen en mogelijke psychologische schade. Daarom wordt aversietherapie over het algemeen aanbevolen als onderdeel van een breder behandelplan dat andere therapeutische benaderingen omvat, zoals cognitieve gedragstherapie, om de algemene resultaten te verbeteren.